Zwiększona nadwrażliwość zębiny u pacjentów z chorobą przyzębia

Zwiększona nadwrażliwość zębiny u pacjentów z chorobą przyzębia

dr hab. n. med. Magdalena Sulewska

Wykład podkreśla powszechność problemu i jego nieodzowny związek z zapaleniem przyzębia. Uwzględnia rolę procedur periodontologicznych w patogenezie nadwrażliwości. Zwraca uwagę na istotę profilaktyki w powstawaniu tej niedogodności.

ABY DOŁĄCZYĆ DO WEBINARU W DNIU 01.12.2021 NALEŻY NAJPIERW ZALOGOWAĆ SIĘ DO COLGATE TALKS, A NASTĘPNIE PRZYCISNĄĆ PRZYCISK PONIŻEJ: (Webinar odbywa się na platformie ZOOM, po naciśnięciu przycisku zostanie Pan/Pani przeniesiona na platformę ZOOM)

Czas trwania: 1 godzina

Po zakończeniu tego webinaru:

dowiesz się, w jaki sposób biofilm bakteryjny wywołuje stany zapalne

poznasz związek pomiędzy procedurami periodontologicznym a nadwrażliwością

Opis wydarzenia

Zwiększona wrażliwość zębiny to stosunkowo częsty problem, którego doświadczają pacjenci z chorobami przyzębia. Zapalenie przyzębia jest schorzeniem o podłożu wieloczynnikowym, wywoływanym obecnością biofilmu bakteryjnego, który inicjuje komórki immunologicznie kompetentne do wydzielania mediatorów zapalnych takich jak IL-1, PGE2, MMP (1).

Bardzo często zwiększona wrażliwość zębiny występuje u pacjentów ze schorzeniami periodontologicznymi wynikającymi z recesji dziąseł, chorób przyzębia przebiegających z utratą przyczepu łącznotkankowego> 3 mm, a także po zastosowaniu leczenia periodontologicznego, zarówno po zabiegu usuwania złogów kamienia nazębnego naddziąsłowego i poddziąsłowego oraz polishingu, jak i po zabiegach chirurgicznych, podczas których może dojść do usunięcia warstwy cementu z powierzchni korzenia (2).

Wykład podkreśla powszechność problemu i jego nieodzowny związek z zapaleniem przyzębia. Uwzględnia rolę procedur periodontologicznych w patogenezie nadwrażliwości. Zwraca uwagę na istotę profilaktyki w powstawaniu tej niedogodności.


Program:

1. Definicja, diagnostyka i etiologia powstawania nadwrażliwości zębiny.
Rola procedur periodontologicznych w etiopatogenezie nadwrażliwości.
2. Metody leczenia nadwrażliwości zębiny ze szczególnym uwzględnieniem pacjentów periodontologicznych.
3. Ocena kliniczna skuteczności leczenia nadwrażliwości zębiny.
4. Profilaktyka nadwrażliwości zębiny; zabiegi domowe i profesjonalne.


Piśmiennictwo

1. Schluger S et al.: Diseases of the periodontium. In: Periodontal disease. Philadelphia: Lea & Febiger 1990; 53-71
2. Addy M: Etiology and clinical implications of dentine hypersensitivity. Dent Clin North Am 1990; 34: 503-514.

Prowadzący

dr hab. n. med. Magdalena Sulewska

staż pracy w dydaktyce – od 2008 r.

specjalista w dziedzinie periodontologii – od 2016

W 2007 roku ukończyła studia na Oddziale Stomatologii Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Białymstoku z wynikiem bardzo dobrym. W 2008 roku rozpoczęła Dzienne Studia Doktoranckie na Wydziale Lekarskim z Oddziałem Stomatologii i Oddziałem Nauczania w Języku Angielskim UMB. Od 2008 roku pracownik Zakładu Chorób Przyzębia i Błony Śluzowej Jamy Ustnej Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku, obecnie pełni w nim funkcję adiunkta. W latach 2009-2012 pełniła funkcję opiekuna Studenckiego Koła Naukowego przy Klinice Neurologii i Rehabilitacji Dziecięcej UDSK. W latach 2009-2014 była prezesem „Fundacji Nadzieja i Szansa” działającej na rzecz dzieci specjalnej troski, w tym również z zespołem Downa, co zaowocowało realizacją tez pracy doktorskiej. W 2012 roku obroniła pracę doktorską pt.: „Stan jamy ustnej pacjentów z zespołem Downa, a aktywność antyoksydacyjna w surowicy krwi, erytrocytach i ślinie”, uzyskując tytuł doktora nauk medycznych. Cztery lata później, w 2016 roku uzyskała tytuł specjalisty w dziedzinie periodontologii. Swoją wiedzę poszerza uczestnicząc w licznych kursach i szkoleniach w kraju i za granicą m.in.: w Niemczech, Włoszech, Francji i UK. Jest członkiem zespołów badawczych prowadzących liczne projekty naukowe oraz autor kilkudziesięciu publikacji oraz doniesień zjazdowych w kraju i za granicą. Za osiągnięcia naukowe otrzymała nagrodę Rektora Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku w roku 2017 i 2018. W 2020 roku uzyskała tytuł doktora habilitowanego na podstawie rozprawy „Ocena skuteczności terapii fotodynamicznej w leczeniu liszaja płaskiego jamy ustnej”. Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Periodontologicznego,  European Federation of Periodontology,  Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego oraz International Team for Implantology.